Ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας, για εμάς ήταν ο Αναστάσιος, που είχε ανοιχτή την πόρτα του για όλους χωρίς εθνικές ή θρησκευτικές διακρίσεις. Ήταν ο Αναστάσιος που δίπλα στον Λόγο του Θεού φρόντιζε για το ψωμί, τη στέγη και τη μόρφωση του φτωχού. Ήταν ο Αναστάσιος, ο οικουμενικός Αναστάσιος που μας έδωσε την αγάπη του απλόχερα στα δύσκολα χρόνια. Για όλους κι όλες εμάς ήταν ο Αναστάσιος, που με τον Λόγο του και την Πράξη του έκανε το ανέφικτο, εφικτό.
Τις πέτρες που του πέταγαν τις έχτιζε ναούς, οικοτροφεία, κέντρα νεότητας, σχολεία...
Ήταν για όλους κι όλες εμάς το παράδειγμα πως το ακατόρθωτο μπορούμε να το κατορθώσουμε.
Κι έτσι με υπομονή, μάθαμε να συνεργαζόμαστε, μάθαμε να αφήνουμε τον σκοπό να μας ξεπερνάει, μάθαμε με τις πέτρες που μας πέταξαν να χτίσουμε το βάθρο για το άγαλμα της Βορείου Ηπείρου.
Η οδός Τοσίτσα έχει προστάτη της τον ιεράρχη Αναστάσιο, τον άνθρωπο του Θεού, τον άνθρωπο που αγάπησε τους συνανθρώπους του και πρόσφερε όσο κανείς με το παράδειγμά του.
Ο θάνατός του αφήνει ένα κενό στην Ορθόδοξη Εκκλησία, όμως η παρακαταθήκη του είναι αδιαμφισβήτητη και θα συνεχίσει να εμπνέει για πολλά χρόνια.
Συνεχίζουμε τον αγώνα μας Αναστάσιε.
Χριστός Ανέστη εκ νεκρών!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου